Een van de belangrijkste vaardigheden die tussen een kind en ouder moet worden ontwikkeld om het risico op seksueel misbruik te verminderen, is open communicatie. Als uw kind zich niet op zijn gemak voelt om met u te praten, of zich zorgen maakt dat u in paniek raakt, of dat u niet naar hem zult luisteren, dan heeft u geen open communicatie.

Reageren, niet reageren

Bij Saprea zeggen we vaak: "Reageer, reageer niet." Dit betekent dat wanneer uw kind iets doet of zegt dat een rode vlag opheft, u niet meteen van het handvat vliegt.

Als uw vijfjarige u bijvoorbeeld vertelt dat hij en zijn vriend elkaar hun geslachtsdelen lieten zien, is dat een rode vlag. Het is echter ook een behoorlijk leeftijdsgeschikte nieuwsgierigheid. Als u schreeuwt en tiert en raast en huilt, dan zal uw kind weten dat hij dat soort onderwerpen met u moet vermijden en mogelijk een aantal vreemde ideeën over lichamen moet ontwikkelen.

Als u nu rustig nog een paar vragen zou stellen en zou luisteren naar de antwoorden die uw kind u geeft, dan zullen ze u vertellen waarom ze het deden, hoe het gebeurde, waar het gebeurde en al het andere dat u wilt weten. Nadat u het hele verhaal hebt geleerd, kunt u beslissen hoe u moet reageren.

In het geval van een kind dat iets ongepasts doet of zegt, zijn er drie dingen die u kunt doen om de situatie aan te pakken.

GRENZEN STELLEN

Laat ze weten waarom het gedrag u ongemakkelijk maakte. In het geval van het bovenstaande voorbeeld kunt u uitleggen dat uw kind zijn geslachtsdelen aan niemand mag laten zien en niet moet vragen om die van iemand anders te zien. Leg de basis voor meer gesprekken om later te voeren en houd het gesprek gaande.

BEDANK UW KIND

Wanneer je kind iets met je deelt, bedank ze dan! Als je een negatief gedrag aanpakt, bedank ze dan voor het onder je aandacht brengen van dit gedrag. Geef ze een goed gevoel dat ze met je hebben gedeeld, of dat nu hun motief was of niet.

GEEF EEN PASSENDE CONSEQUENTIE

Nadat u de eerste twee dingen hebt gedaan, is het belangrijk om het op te volgen met consequenties. Of uw kind nu schuld had of niet, er zal hoogstwaarschijnlijk een verandering in gedrag of situaties moeten zijn die in de eerste plaats tot het gesprek hebben geleid. In het bovenstaande voorbeeld moet u bijvoorbeeld bepalen waarom de kinderen zonder toezicht waren en hoe u ervoor kunt zorgen dat dit niet opnieuw gebeurt. U zult ook de situatie met de ouders van het andere kind willen bespreken om ervoor te zorgen dat u allemaal op de hoogte bent van wat er is gebeurd en in hetzelfde team zit om ervoor te zorgen dat het nooit meer gebeurt.

Een goede relatie met uw kind zal niet zomaar gebeuren, het vereist inspanning en denkwerk. Gelukkig hoef u het, zoals de meeste dingen in het leven, maar één dag per keer in te nemen. Maak vandaag het doel om één ding te doen om open communicatie tussen u en uw kind aan te moedigen. U zult misschien verbaasd zijn over wat ze u willen vertellen.